Zoals al uitgebreid in de eigen krantenpagina’s besproken, is de NRC verhuisd naar het Rokin in Amsterdam. Abonnees kregen de aanbieding om voor een bescheiden bedrag te dineren in het restaurant op de begane grond en daar konden huisgenoot en ik geen nee tegen zeggen. In het restaurant bleek dat de krant haar huisstijl serieus neemt. Tot mijn aangename verrassing hebben de stoeltjes vorm en kleur van de enkele guillemet (ganzevoetje), het logo van NRC, maar dan 45 graden gekanteld (anders kan je er natuurlijk niet op zitten).
NRC restaurant – guillemet stoel
Ik hou er wel van als een organisatie zijn best doet om een samenhangende ‘look and feel’ aan probeert te brengen in alle uitingen. Ook aan het plafond -tevens een redactievloer- werd een link met de actualiteit gelegd. We zien daarop grote projecties van nieuwsfoto’s met concentrische voorstellingen: de Large Hadron Collider bijvoorbeeld. En de luxe versie van ‘fish and chips’ wordt gepresenteerd in de NRC van gisteren. Ook de menukaart deed qua formaat (tabloid) en indeling denken aan de krant. Maar aan het verwijzingssysteem in de rechter marge konden we geen touw vastknopen. De bediening overigens ook niet.
NRC restaurant – menukaart
De rode guillemet is onderdeel van de huisstijl en campagne zoals Thonik die voor NRCnext introduceerde in 2010. Het leuke van de guillemet is dat hij veel toepassingen en betekenissen kent: je kan er iets mee benadrukken, in de wiskunde betekent het ‘meer’, op media apparatuur staat het voor ‘play’ of ‘forward’. Allemaal connotaties die uitstekend passen bij een krant. De eenvoudige vorm leent zich ook goed voor het uitbeelden van de waardes waarmee NRCnext zich wil onderscheiden. Diepgang wordt gevisualiseerd door de guillemot naar beneden te laten wijzen, discussie door er twee tegenover elkaar te zetten. En zo blijkt nu, de guillemot kan prima ingezet worden als merkteken voor allerhande activiteiten en producten, zoals reisjes, boeken, dvd’s, kunst en zelfs diners. De NRC is niet de enige krant die met dit soort extra activiteiten de teruglopende lezersaantallen probeert te compenseren. Maar als het gaat om de marketing en vormgeving van die activiteiten loopt de NRC absoluut voorop.
Voorsprong from thonik on Vimeo.
Meer op vimeo.com/thonik en thonikbyyou.com
Thonik kiest ervoor om voort te bouwen op het logo van Willem van den Berg uit 1982. Dat is opmerkelijk want de voorgaande VPRO logo’s bouwen allemaal vrij nadrukkelijk niet op elkaar voort. Van den Berg’s vlijmscherpe vaandel en strakke letters waren een tegenreactie op de ronde, zachte vormen van Jaap Drupsteen’s logo uit 1971. Drupsteen’s zwierige vignet was op zijn buurt weer een reactie op de bescheiden en onnadrukkelijk aanwezige Helvetica-achtige letters van Jan Bons uit 1966. Die vernieuwingsdrang en de wil om er vooral anders uit te zien dan de anderen (omroepverenigingen) is bij deze laatste huisstijl veel minder aanwezig. Sterker nog; de ontwerpen van Thonik staan juist bekend om een aantal vaste formules: onderkast, felle kleuren, sterk conceptueel. Daarmee lijkt de VPRO misschien niet op de andere omroepverenigingen, maar refereert ze wel indirect aan de andere ontwerpen van Thonik: huisstijlen voor museum Boymans Van Beuningen, NRC, Centraal Museum Utrecht, cultureel centrum De Balie, de SP, Grachtenfestival, Rotterdam Designprijs, Openbare Bibliotheek Amsterdam, de architectuurbiënnale in Venetië, om er maar een paar te noemen. Een zeer respectabele lijst opdrachtgevers uit de publiek en culturele sector waar de VPRO zich graag bij aansluit. Museumbezoekers, boekenlezers, concertgangers en designliefhebbers kijken VPRO. Of zoals Van der Meulen het stelt in de Volkskrant van 28 augustus 2010: “De VPRO heeft een eigen identiteit, met een duidelijke eigen achterban: de creatieve klasse.”
