ESF 2016

Het Eurovisie Songfestival staat altijd garant voor een avond bijzondere televisie. Meer nog dan de liedjes, steelt de uitzinnige presentatie de show. Het decorontwerp is van Frida Arvidsson en Viktor Brattström die tevens het decor van 2013 ontwierpen. Dat vond ik een prachtig sprookjesachtig ontwerp, met name door de lichtgevende elementen die als een soort vuurvliegjes door het hele stadion leken te vliegen.

Hun decor voor 2016 is erg anders, veel strakker en killer. Het past daardoor ook niet zo goed bij het grafische thema. De organische, zachte vormen van de paardenbloem botsen met de scherpe vormen in het decor. Misschien was dat een reactie op de vormgeving van vorig jaar, waar decor en de grafische laag juist identiek waren.

Los van de vraag of de discrepantie van decor en grafisch erg is, valt het überhaubt op? Het decor is van zichzelf erg vol en druk, met veel lagen en hoekjes. Tel daar nog bij op de lichtshow, vuurwerk, regie effecten, technische snufjes, videovloer en props waarmee de individuele liedjes aangekleed worden en je hebt nauwelijks meer in de gaten dat de show uit één decor komt. Wat dat betreft is een decor met een simpelere basisvorm, zoals in 2015 het geval was, beter herkenbaar.

Deze ontwikkeling is al langer aan de gang. Landen hebben veel meer inspraak gekregen in de manier waarop hun lied in beeld wordt gebracht en nemen hun eigen regisseur, licht-, grafisch en set ontwerpers mee. Roland de Groot vertelde me een mooie anecdote over het Songfestival 1984 waarvoor hij in een Luxemburgs theater het decor ontwierp. Hij ontwierp een groot aantal lichtbakken die als hangstukken voor elk lied een andere compositie vormde, soms ook met bewegingen tijdens het lied. Een van de deelnemende zangeressen droeg bij de repetities een rode jurk en dat paste goed bij het rode accent wat De Groot bij het changement voor het nummer had bedacht. Maar tijdens de generale repetitie besluit ze dat die rode jurk haar niet bevalt, en ze komt op in het groen. De Groot maakt bezwaar en er wordt halsoverkop een nieuwe rode jurk ingevlogen. Zoiets zouden de decorontwerpers anno nu niet hoeven te proberen. Het decor voegt zich volledig naar de wensen van de optredende artiest en zijn/haar creatieve team.

Die gepersonaliseerde aanpak heeft voordelen en kan goed uitpakken. Er zitten ook dit jaar wederom hele bijzondere acts (de term ‘liedjes’ dekt de lading eigenlijk al lang niet meer) tussen. Maar toch, de essentie van het Songfestival, zoals ook de slogan ‘Come together’ beaamt, is dat een het live-event is waar alle deelnemers op één plek samenkomen. Als je dat als kijker niet of nauwelijks in de gaten hebt – omdat het lijkt alsof elk nummer uit een ander decor of zelfs stadion lijkt te komen – dan gaat die essentie wel een beetje verloren.

Doet dat af aan het kijkplezier? Voor mij niet, het Songfestival blijft een hoogtepuntje voor televisieliefhebbers. Ook als straks dankzij augmented reality elk land een compleet eigen decor kan aanleveren en er van een gedeeld decor helemaal geen sprake meer is. John de Mol mocht er van de week bij Pauw al smakelijk over vertellen. Ik ga met veel plezier kijken zaterdag en blijf hopen dat Nederland nog eens de kans krijgt zo’n hoogtepunt kunnen organiseren. #teamdouwe

Reageer